Η ασύρματη δικτύωση στο Linux είναι συνήθως σχετικά στρωτή. Υπάρχουν δύο τρόποι για να ρυθμίσετε το wifi: οι γραφικοί πελάτες, ή η γραμμή εντολών.

Ο ευκολότερος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε έναν γραφικό πελάτη μόλις εγκαταστήσετε ένα περιβάλλον επιφάνειας εργασίας. Οι περισσότεροι γραφικοί πελάτες, όπως ο wicd και ο NetworkManager, είναι σχετικά αυτεξήγητοι. Αυτοί προσφέρουν μια εύχρηστη point-and-click διεπαφή που σας βάζει σε ένα δίκτυο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Ωστόσο, αν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε έναν γραφικό πελάτη, μπορείτε να ρυθμίσετε το wifi στην γραμμή εντολών τροποποιώντας ορισμένα αρχεία ρυθμίσεων. Αυτό θα πάρει λίγο περισσότερο για να ολοκληρωθεί, αλλά επίσης απαιτεί τα λιγότερα πακέτα για λήψη και εγκατάσταση. Εφόσον οι γραφικοί πελάτες είναι στο μεγαλύτερο βαθμό αυτεξήγητοι (με κατατοπιστικές φωτογραφίες στις ιστοσελίδες τους), θα επικεντρωθούμε στις εναλλακτικές λύσεις για την γραμμή εντολών.

Μπορείτε να ρυθμίσετε ασύρματη δικτύωση στην γραμμή εντολών εγκαθιστώντας το wireless-tools ή το wpa_supplicant. Αυτό που είναι σημαντικό να θυμάστε είναι ότι ρυθμίζετε ασύρματα δίκτυα καθολικά και όχι ανά διεπαφή.

Το wpa_supplicant είναι η καλύτερη επιλογή. Για μια λίστα με τους υποστηριζόμενους οδηγούς, διαβάστε την ιστοσελίδα του wpa_supplicant.

Το wireless-tools υποστηρίζει σχεδόν όλες τις κάρτες και τους οδηγούς, αλλά δεν μπορεί να συνδεθεί σε Σημεία Πρόσβασης που υποστηρίζουν μόνο WPA. Αν τα δίκτυά σας προσφέρουν μόνο κρυπτογράφηση WEP ή είναι εντελώς ανοιχτά, μπορείτε να προτιμήσετε την απλότητα του wireless-tools.

Το WPA Supplicant είναι ένα πακέτο το οποίο σας επιτρέπει να συνδέεστε σε σημεία πρόσβασης με ενεργοποιημένο το WPA.

# emerge net-wireless/wpa_supplicant

Τώρα έχουμε να ρυθμίσουμε το /etc/conf.d/net έτσι ώστε να προτιμούμε το wpa_supplicant έναντι του wireless-tools (αν και τα δύο είναι εγκατεστημένα, το wireless-tools είναι εξ ορισμού το προτιμώμενο).

# Προτίμησε το wpa_supplicant έναντι του wireless-tools
modules=( "wpa_supplicant" )

# Είναι σημαντικό να πούμε στο wpa_supplicant ποιον οδηγό θα πρέπει να
# χρησιμοποιούμε καθώς δεν είναι αρκετά καλό στον να μαντεύει ακόμη
wpa_supplicant_eth0="-Dmadwifi"

Ήταν απλό, έτσι δεν είναι; Ωστόσο, έχουμε ακόμη να ρυθμίσουμε το ίδιο το wpa_supplicant το οποίο είναι λίγο πιο πολύπλοκο ανάλογα με το πόσο ασφαλή τα Σημεία Πρόσβασης είναι στα οποία προσπαθείτε να συνδεθείτε. Το παρακάτω παράδειγμα πάρθηκε και απλοποιήθηκε από το /usr/share/doc/wpa_supplicant-<version>/wpa_supplicant.conf.gz το οποίο έρχεται μαζί με το wpa_supplicant.

# Η παρακάτω γραμμή δεν πρέπει να αλλαχθεί αλλιώς αρνούμαστε
# να δουλέψουμε
ctrl_interface=/var/run/wpa_supplicant

# Διασφαλίστε ότι μόνο ο root μπορεί να διαβάσει τις ρυθμίσεις του WPA
ctrl_interface_group=0

# Αφήστε το wpa_supplicant να αναλάβει την σάρωση και την επιλογή του AP
ap_scan=1

# Απλή περίπτωση: WPA-PSK, PSK ως μια ASCII κωδική φράση, επέτρεψε όλους τους έγκυρους
# κρυπτογραφικούς κώδικες
network={
  ssid="simple"
  psk="very secret passphrase"
  # Όσο υψηλότερη είναι η προτεραιότητα τόσο πιο σύντομα γίνεται ταίριασμα
  priority=5
}

# Όμοια με τα προηγούμενα, αλλά στείλε αίτηση για σάρωση με συγκεκριμένο SSID
# (για AP τα οποία απορρίπτουν την αναμετάδοση SSID)
network={
  ssid="second ssid"
  scan_ssid=1
  psk="very secret passphrase"
  priority=2
}

# Μόνο το WPA-PSK χρησιμοποιείται. Οποιοσδήποτε συνδυασμός κρυπτογραφικού
# κώδικα γίνεται αποδεκτός
network={
  ssid="example"
  proto=WPA
  key_mgmt=WPA-PSK
  pairwise=CCMP TKIP
  group=CCMP TKIP WEP104 WEP40
  psk=06b4be19da289f475aa46a33cb793029d4ab3db7a23ee92382eb0106c72ac7bb
  priority=2
}

# Σύνδεση απλού κειμένου (ούτε WPA, ούτε IEEE 802.1X)
network={
  ssid="plaintext-test"
  key_mgmt=NONE
}

# Σύνδεση διαμοιραζόμενου κλειδιού WEP (ούτε WPA, ούτε IEEE 802.1X)
network={
  ssid="static-wep-test"
  key_mgmt=NONE
  # Τα κλειδιά μέσα στα εισαγωγικά είναι κλειδιά ASCII
  wep_key0="abcde"
  # Κλειδιά που δίνονται χωρίς εισαγωγικά είναι δεκαεξαδικά κλειδιά
  wep_key1=0102030405
  wep_key2="1234567890123"
  wep_tx_keyidx=0
  priority=5
}

# Σύνδεση διαμοιραζόμενου κλειδιού WEP (ούτε WPA, ούτε IEEE 802.1X)
# χρησιμοποιώντας ταυτοποίηση Διαμοιραζόμενου Κλειδιού IEEE 802.11
network={
  ssid="static-wep-test2"
  key_mgmt=NONE
  wep_key0="abcde"
  wep_key1=0102030405
  wep_key2="1234567890123"
  wep_tx_keyidx=0
  priority=5
  auth_alg=SHARED
}

# Δίκτυο IBSS/ad-hoc με WPA-None/TKIP
network={
  ssid="test adhoc"
  mode=1
  proto=WPA
  key_mgmt=WPA-NONE
  pairwise=NONE
  group=TKIP
  psk="secret passphrase"
}

Ορισμένες φορές, χρειάζεστε μία στατική IP όταν συνδέεστε στο ESSID1 και χρειάζεστε DHCP όταν συνδέεστε στο ESSID2. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες μεταβλητές μονάδων μπορούν να οριστούν ανά ESSID. Ορίστε πως το κάνουμε.

config_ESSID1=( "192.168.0.3/24 brd 192.168.0.255" )
routes_ESSID1=( "default via 192.168.0.1" )

config_ESSID2=( "dhcp" )
fallback_ESSID2=( "192.168.3.4/24" )
fallback_route_ESSID2=( "default via 192.168.3.1" )

# Μπορούμε να ορίσουμε διακομιστές ονομάτων τομέων και άλλα πράγματα επίσης
# ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το DHCP θα παρακάμψει όλα αυτά εκτός και αν του πούμε να μην το κάνει
dns_servers_ESSID1=( "192.168.0.1" "192.168.0.2" )
dns_domain_ESSID1="some.domain"
dns_search_domains_ESSID1="search.this.domain search.that.domain"

# Παράκαμψη με την διεύθυνση MAC του Σημείου Πρόσβασης
# Αυτό είναι χρήσιμο αν πηγαίνετε σε διαφορετικές τοποθεσίες που έχουν το ίδιο ESSID
config_001122334455=( "dhcp" )
dhcpcd_001122334455="-t 10"
dns_servers_001122334455=( "192.168.0.1" "192.168.0.2" )