Εάν το σύστημά σας είναι συνδεμένο σ' ένα δίκτυο Ethernet με έναν DHCP εξυπηρετητή (server), είναι πολύ πιθανό ότι η ρύθμιση δικτύου σας έχει ήδη γίνει αυτόματα για σας. Αν συμβαίνει αυτό, τότε έχετε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε και κάποιες απ' τις πολλές εντολές ενημέρωσης δικτύου που βρίσκονται στο CD εγκατάστασης όπως τις ssh, scp, ping, irssi, wget και links, μεταξύ άλλων.

Εάν η δικτύωση έχει διαμορφωθεί για σας, η εντολή /sbin/ifconfig θα πρέπει να εμφανίσει κάποιες συνδέσεις δικτύου εκτός από το lo, όπως το eth0:

# /sbin/ifconfig
(...)
eth0      Link encap:Ethernet  HWaddr 00:50:BA:8F:61:7A
          inet addr:192.168.0.2  Bcast:192.168.0.255  Mask:255.255.255.0
          inet6 addr: fe80::50:ba8f:617a/10 Scope:Link
          UP BROADCAST RUNNING MULTICAST  MTU:1500  Metric:1
          RX packets:1498792 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
          TX packets:1284980 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
          collisions:1984 txqueuelen:100
          RX bytes:485691215 (463.1 Mb)  TX bytes:123951388 (118.2 Mb)
          Interrupt:11 Base address:0xe800 

Εάν έχετε πρόσβαση στο Διαδίκτυο μέσω ενός proxy, θα χρειαστεί να εγκαταστήσετε πληροφορίες για τον εξυπηρετητή (server) κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης. Είναι πολύ εύκολο να οριστεί ένας proxy: χρειάζεται απλά να καθορίσετε μια μεταβλητή που να περιέχει τις πληροφορίες του proxy εξυπηρετητή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορείτε απλά να καθορίσετε τις μεταβλητές χρησιμοποιώντας το hostname του κεντρικού υπολογιστή. Για παράδειγμα, αν υποθέσουμε ότι ο εξυπηρετητής ονομάζεται proxy.gentoo.org και το port είναι το 8080.

(Αν ο proxy φιλτράρει την HTTP κίνηση)
# export http_proxy="http://proxy.gentoo.org:8080"
(Αν ο proxy φιλτράρει την FTP κίνηση)
# export ftp_proxy="ftp://proxy.gentoo.org:8080"
(Αν ο proxy φιλτράρει την RSYNC κίνηση)
# export RSYNC_PROXY="proxy.gentoo.org:8080"

Εάν ο proxy σας απαιτεί ένα όνομα χρήστη και έναν κωδικό πρόσβασης, πρέπει να χρησιμοποιήσετε την ακόλουθη σύνταξη για τη μεταβλητή:

http://username:password@proxy.gentoo.org:8080

Ίσως θέλετε να δοκιμάσετε τον DNS server του ISP σας (που βρίσκεται στο /etc/resolv.conf) και μια ιστοσελίδα της επιλογής σας, απλά για να σιγουρευτείτε ότι τα πακέτα σας φθάνουν στο Internet, ότι η ονομαστική ανάλυση του DNS δουλεύει σωστά, κλπ.

# ping -c 3 www.gentoo.org

Αν τώρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το δίκτυό σας, μπορείτε ν' αποφύγετε το υπόλοιπο αυτού του τομέα και να συνεχίσετε με την Προετοιμασία των Δίσκων. Εάν όχι, διαβάστε παρακάτω.

Αν το δίκτυο δεν δουλέψει αμέσως, ορισμένα μέσα εγκατάστασης σας επιτρέπουν να χρησιμοποιήσετε το net-setup (για κανονικά ή ασύρματα δίκτυα), το pppoe-setup (για χρήστες ADSL) ή το pptp (για χρήστες PPTP - διατίθεται για x86, amd64, alpha, ppc και ppc64).

Αν το μέσο εγκατάστασής σας δεν περιέχει κάποιο από αυτά τα εργαλεία ή το δίκτυό σας δεν λειτουργεί ακόμα, συνεχίστε με τη Χειροκίνητη Ρύθμιση Δικτύου.

• Οι απλοί χρήστες Ethernet πρέπει να συνεχίσουν με τo Προεπιλογή: Χρήση του net-setup
• Οι χρήστες ADSL πρέπει να συνεχίσουν με τo Εναλλακτικά: Χρήση του PPP
• Οι χρήστες PPTP πρέπει να συνεχίσουν με το Εναλλακτικά: Χρήση του PPTP

Ο πιο απλός τρόπος για να εγκαταστήσουμε το διαδίκτυο, εάν αυτό δεν ρυθμιστεί αυτόματα, είναι να τρέξουμε το net-setup script:

# net-setup eth0

Το net-setup θα σας ρωτήσει κάποια πράγματα για το διαδικτυακό σας περιβάλλον. Όταν ολοκληρωθούν όλα, θα πρέπει να έχετε σύνδεση στο Internet. Ελέγξτε τη σύνδεσή σας όπως ειπώθηκε προηγουμένως. Αν τα τεστ είναι θετικά, συγχαρητήρια! Είστε τώρα έτοιμοι να εγκαταστήσετε το Gentoo. Αγνοήστε το υπόλοιπο κομμάτι και συνεχίστε με το Προετοιμασία των Δίσκων.

Αν το δίκτυό σας εξακολουθεί να μην λειτουργεί, συνεχίστε με το Χειροκίνητη Ρύθμιση Δικτύου.

Αν υποθέσουμε ότι χρειάζεστε το PPPoE για να συνδεθείτε στο Internet, το CD εγκατάστασης (οποιαδήποτε έκδοση) σας διευκολύνει, συμπεριλαμβάνοντας το ppp. Χρησιμοποιήστε το παρεχόμενο pppoe-setup script για να ρυθμίσετε τη σύνδεσή σας. Θα σας ζητηθεί η συσκευή ethernet που είναι συνδεδεμένη στο ADSL modem σας, το όνομα σας και ο κωδικός πρόσβασης, οι IPs των DNS servers σας και αν χρειάζεστε ένα βασικό firewall ή όχι.

# pppoe-setup
# pppoe-start

Αν κάτι πάει στραβά, ελέγξτε ότι έχετε γράψει σωστά το όνομα και τον κωδικό πρόσβασης κοιτώντας στο /etc/ppp/pap-secrets ή στο /etc/ppp/chap-secrets για να σιγουρευτείτε ότι χρησιμοποιείτε τη σωστή συσκευή ethernet. Αν αυτή η συσκευή ethernet σας δεν υπάρχει, πρέπει να φορτώσετε τις κατάλληλες ενότητες δικτύου. Σ' αυτή την περίπτωση θα πρέπει συνεχίσετε με τη Χειροκίνητη Ρύθμιση Δικτύου καθώς εξηγούμε εκεί πώς να φορτώσετε τις κατάλληλες ενότητες δικτύου.

Αν δουλεύουν όλα, συνεχίστε με το Προετοιμασία των Δίσκων.

Αν χρειάζεστε υποστήριξη για PPTP, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον pptpclient ο οποίος παρέχεται από τα CD Εγκατάστασης του Gentoo. Θα πρέπει πρώτα όμως να σιγουρευτείτε ότι η ρύθμισή σας είναι σωστή. Ελέγξτε το /etc/ppp/pap-secrets ή το /etc/ppp/chap-secrets ώστε να περιλαμβάνει το σωστό συνδυασμό ονόματος και κωδικού πρόσβασης:

# nano -w /etc/ppp/chap-secrets

Μετά ρυθμίστε το /etc/ppp/options.pptp αν είναι απαραίτητο:

# nano -w /etc/ppp/options.pptp

Όταν όλα αυτά γίνουν, τρέξτε απλά pptp (μαζί με τις επιλογές που δεν μπορέσατε να ρυθμίσετε στο options.pptp) για συνδεθείτε στον διακομιστή:

# pptp <server ip>

Αν δουλεύουν όλα, συνεχίστε με το Προετοιμασία των Δίσκων.

Όταν γίνει εκκίνηση από το CD εγκατάστασης, αυτό προσπαθεί να ανιχνεύσει όλες τις συσκευές σας και φορτώνει τις απαραίτητες ενότητες/οδηγούς (modules/drivers) του πυρήνα για να υποστηρίξει το υλικό σας. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων κάνει πολύ καλή δουλειά. Όμως, σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να μη φορτώσει αυτόματα τα modules του πυρήνα που χρειάζεστε.

Αν αποτύχει το net-setup ή το pppoe-setup, τότε είναι πιθανό να μη βρέθηκε αμέσως η κάρτα δικτύου σας. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να φορτώσετε τις ενότητες του πυρήνα χειροκίνητα.

Για να βρείτε ποιες ενότητες του πυρήνα παρέχουμε για δικτύωση, χρησιμοποιήστε την εντολή ls:

# ls /lib/modules/`uname -r`/kernel/drivers/net

Εάν βρείτε κάποιον οδηγό για την κάρτα δικτύου σας, χρησιμοποιήστε το modprobe για να φορτώσετε την ενότητα του πυρήνα:

(Για παράδειγμα, φορτώνουμε την ενότητα pcnet32)
# modprobe pcnet32

Για να ελέγξετε αν ανιχνεύτηκε η κάρτα δικτύου σας, χρησιμοποιήστε την εντολή ifconfig. Μια κάρτα που εντοπίστηκε θα πρέπει να φαίνεται σε κάτι σαν κι αυτό:

# ifconfig eth0
eth0      Link encap:Ethernet  HWaddr FE:FD:00:00:00:00  
          BROADCAST NOARP MULTICAST  MTU:1500  Metric:1
          RX packets:0 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
          TX packets:0 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
          collisions:0 txqueuelen:0 
          RX bytes:0 (0.0 b)  TX bytes:0 (0.0 b)

Στην περίπτωση που λάβετε το παρακάτω μήνυμα λάθους, η κάρτα δικτύου δεν ανιχνεύτηκε:

# ifconfig eth0
eth0: error fetching interface information: Device not found

Εάν έχετε πολλές κάρτες δικτύου στο σύστημά σας αυτές ονομάζονται eth0, eth1, κλπ. Σιγουρευτείτε ότι η κάρτα δικτύου που θέλετε να χρησιμοποιήσετε δουλεύει καλά και θυμηθείτε να χρησιμοποιήσετε τη σωστή ονομασία σ' όλο αυτό το κείμενο. Θα υποθέσουμε ότι χρησιμοποιείται η κάρτα δικτύου eth0.

Υποθέτουμε λοιπόν ότι έχετε μια ανιχνευμένη κάρτα δικτύου. Μπορείτε να επιχειρήσετε να τρέξετε και πάλι το net-setup ή το pppoe-setup (που τώρα θα πρέπει να δουλεύουν), αλλά για τους πιο σκληροπυρηνικούς χρήστες από εσάς θα εξηγήσουμε πώς ρυθμίζουμε χειροκίνητα το δίκτυο.

Επιλέξτε ένα από τα ακόλουθα μέρη που βασίζονται στην εγκατάσταση δικτύου σας:

• Χρήση DHCP για αυτόματη ανάκτηση IP
• Προετοιμασία για Ασύρματη Σύνδεση αν διαθέτετε ασύρματη κάρτα
• Κατανόηση της Ορολογίας Δικτύου εξηγεί τι τι είναι αυτό που πρέπει να ξέρετε σχετικά με τη δικτύωση
• Χρήση των εντολών ifconfig και route εξηγεί πώς θα στήσετε το δίκτυό σας χειροκίνητα

Με το DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)ίνεται δυνατό να λαβαίνετε αυτόματα διαδικτυακή πληροφόρηση (διεύθυνση IP, netmask, broadcast address, gateway, nameservers κτλ.). Αυτό δουλεύει μόνο αν έχετε έναν DHCP server στο δίκτυό σας (ή ο πάροχός σας παρέχει κάποια DHCP υπηρεσία). Για να κάνετε μια διαδικτυακή διεπαφή να λάβει αυτή την πληροφορία αυτόματα, χρησιμοποιήστε το dhcpcd:

# dhcpcd eth0
Μερικοί διαχειριστές δικτύων έχουν την απαίτηση να
χρησιμοποιήσετε το hostname και το domain name που παρέχονται
από τον DHCP server. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιήστε
# dhcpcd -HD eth0

Αν αυτό δουλέψει (επιχειρήστε να συνδεθείτε με κάποιον διακομιστή διαδικτύου, όπως τον Google), τότε έχετε ρυθμίσει τα πάντα και είστε έτοιμοι να συνεχίσετε. Προσπεράστε την υπόλοιπη διαδικασία και συνεχίστε με το Προετοιμασία των Δίσκων.

Εάν χρησιμοποιείτε μια ασύρματη (802.11) κάρτα, ίσως χρειαστεί να διαμορφώσετε τις ασύρματες ρυθμίσεις σας πριν προχωρήσετε παρακάτω. Για να δείτε τις τρέχουσες ασύρματες ρυθμίσεις στην κάρτα σας, χρησιμοποιήστε το iwconfig. Αν χρησιμοποιήσετε την εντολή iwconfig το αποτέλεσμα θα δείξει κάτι σαν κι αυτό:

# iwconfig eth0
eth0      IEEE 802.11-DS  ESSID:"GentooNode"                                   
          Mode:Managed  Frequency:2.442GHz  Access Point: 00:09:5B:11:CC:F2    
          Bit Rate:11Mb/s   Tx-Power=20 dBm   Sensitivity=0/65535               
          Retry limit:16   RTS thr:off   Fragment thr:off                       
          Power Management:off                                                  
          Link Quality:25/10  Signal level:-51 dBm  Noise level:-102 dBm        
          Rx invalid nwid:5901 Rx invalid crypt:0 Rx invalid frag:0 Tx          
          excessive retries:237 Invalid misc:350282 Missed beacon:84            

Για τους περισσότερους χρήστες, υπάρχουν μόνο δύο ρυθμίσεις που είναι σημαντικό να αλλαχθούν, το ESSID (ή αλλιώς όνομα ασύρματου δικτύου) ή το κλειδί WEP. Εάν το ESSID και η διεύθυνση του σημείου πρόσβασης που αναφέρονται είναι τα ίδια με αυτά του σημείου πρόσβασής σας και δεν χρησιμοποιείτε WEP, τότε το ασύρματό σας λειτουργεί. Εάν πρέπει να αλλάξετε το ESSID σας, ή να προσθέσετε ένα κλειδί WEP, μπορείτε να δώσετε τις ακόλουθες εντολές:

(Αυτό θέτει το όνομα δικτύου ως "GentooNode")
# iwconfig eth0 essid GentooNode

(Αυτό θέτει ένα δεκαεξαδικό κλειδί WEP)
# iwconfig eth0 key 1234123412341234abcd

(Αυτό θέτει ένα κλειδί ASCII - βάλτε το πρόθεμα "s:")
# iwconfig eth0 key s:some-password

Τότε μπορείτε να επιβεβαιώσετε ξανά τις ασύρματες ρυθμίσεις σας χρησιμοποιώντας το iwconfig. Αφού κάνετε το ασύρματό σας να δουλέψει για πρώτη φορά, μπορείτε να συνεχίσετε ρυθμίζοντας τις επιλογές δικτύωσης επιπέδων IP όπως περιγράφονται στο επόμενο κεφάλαιο (Κατανόηση της Ορολογίας Δικτύου) ή να χρησιμοποιήσετε το εργαλείο net-setup όπως περιγράφεται προηγουμένως.

Αν όλα τα παραπάνω αποτύχουν, θα πρέπει να ρυθμίσετε το δίκτυό σας χειροκίνητα. Αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο. Όμως θα πρέπει να σας είναι οικεία κάποια δικτυακή ορολογία, καθώς θα χρειαστεί να ρυθμίσετε το δίκτυό σας για τη δική σας ικανοποίηση. Αφού διαβάσετε αυτό, θα ξέρετε τι είναι μια πύλη δικτύου, τι χρησιμεύει μια μάσκα δικτύου, πώς μια διεύθυνση εκπομπής σχηματίζεται και γιατί χρειάζεστε ονόματα διακομιστών.

Σ' ένα δίκτυο, οι οικοδεσπότες (hosts) καθορίζονται από την διεύθυνση IP (Internet Protocol Address) τους. Μια τέτοια διεύθυνση είναι ένας συνδυασμός τεσσάρων γραμμάτων μεταξύ 0 και 255. Τουλάχιτον, έτσι την αντιλαμβανόμαστε. Στην πραγματικότητα, μια τέτοια IP διεύθυνση αποτελείται από 32 bits (άσους και μηδενικά). Ας δούμε ένα παράδειγμα:

Διέυθυνση IP (νούμερα):   192.168.0.2
Διεύθυνση IP (bits):      11000000 10101000 00000000 00000010
                        -------- -------- -------- --------
                           192      168       0        2

Μια τέτοια IP διεύθυνση είναι μοναδική για κάθε host σε ότι αφορά όλα τα προσβάσιμα δίκτυα (π.χ. κάθε host που μπορείτε να προσεγγίσετε πρέπει να έχει μια και μοναδική διεύθυνση IP). Προκειμένου να γίνεται διάκριση μεταξύ hosts μέσα και έξω από ένα δίκτυο, η διεύθυνση IP είναι διαιρεμένη σε δύο μέρη: Το μέρος δικτύου και το μέρος του host.

Ο διαχωρισμός καταγράφεται με τη μάσκα δικτύου, μια συλλογή άσσων ακολουθούμενη από μια συλλογή μηδενικών. Το κομμάτι του IP που μπορεί να καταγραφεί στους άσους είναι το κομμάτι του δικτύου και το άλλο είναι το κομμάτι του host. Συνήθως, η netmask μπορεί να καταγραφεί ως μια IP-address.

Διεύθυνση IP:     192      168      0         2
               11000000 10101000 00000000 00000010
Μάσκα δικτύου: 11111111 11111111 11111111 00000000
                  255      255     255        0
           +--------------------------+--------+
                    Network              Host

Με άλλα λόγια, η 192.168.0.14 εξακολουθεί να είναι μέρος του δικτύου του παραδείγματός μας, αλλά ο 192.168.1.2 δεν είναι.

Η διεύθυνση εκπομπής είναι μια διεύθυνση IP με το ίδιο μέρος δικτύου με το δίκτυό σας, αλλά με άσσους για μέρος οικοδεσπότη. Κάθε οικοδεσπότης στο δίκτυο ακούει σε αυτή την IP διεύθυνση. Αυτό πραγματικά εννοείται για τα πακέτα μετάδοσης.

Διεύθυνση IP:  192      168      0         2
            11000000 10101000 00000000 00000010
Εκπομπή:    11000000 10101000 00000000 11111111
               192      168      0        255
           +--------------------------+--------+
                     Network             Host

Για να μπορείτε να σερφάρετε στο διαδίκτυο θα πρέπει να γνωρίζετε ποιος host μοιράζεται τη σύνδεση του Internet. Ο host αποκαλείται πύλη (gateway). Από τη στιγμή που είναι ένας συνηθισμένος host, χρησιμοποιεί μια συνηθισμένη διεύθυνση IP (για παράδειγμα 192.168.0.1).

Προηγουμένως αναφέραμε ότι κάθε οικοδεσπότης έχει τη διεύθυνση IP του. Για να είστε σε θέση να φθάσετε σε αυτόν τον οικοδεσπότη από ένα όνομα (αντί μιας διεύθυνσης IP) χρειάζεστε μια υπηρεσία που μεταφράζει ένα όνομα (όπως το dev.gentoo.org) σε μια διεύθυνση IP (όπως το 64.5.62.82). Μια τέτοια υπηρεσία καλείται υπηρεσία ονόματος (name server). Για να χρησιμοποιήσετε μια τέτοια υπηρεσία, πρέπει να καθορίσετε τους απαραίτητους κεντρικούς υπολογιστές ονόματος στο /etc/resolv.conf.

Σε μερικές περιπτώσεις, η πύλη σας εξυπηρετεί επίσης ως nameserver. Διαφορετικά θα πρέπει να εισαγάγετε τα nameservers που παρέχονται από τον ISP σας.

Για να συνοψίσουμε, χρειάζεστε τις παρακάτω πληροφορίες πριν να συνεχίσετε:

Το στήσιμο του διαδικτύου αποτελείται από τρία βήματα. Πρώτα ορίζουμε μια IP χρησιμοποιώντας το ifconfig. Κατόπιν ρυθμίζουμε τη δρομολόγηση στην πύλη χρησιμοποιώντας το route. Κατόπιν ολοκληρώνουμε με την τοποθέτηση των IPs του nameserver στο /etc/resolv.conf.

Για να ορίσετε μια διεύθυνση IP, θα χρειαστείτε τη διεύθυνση IP σας, την broadcast address και τη netmask. Κατόπιν εκτελέστε την ακόλουθη εντολή, αντικαθιστώντας το ${IP_ADDR} με την διεύθυνση IP σας, το ${BROADCAST} με την broadcast address σας και το ${NETMASK} με τη netmask σας:

# ifconfig eth0 ${IP_ADDR} broadcast ${BROADCAST} netmask ${NETMASK} up

Τώρα ρυθμίστε το routing χρησιμοποιώντας το route. Αντικαταστήστε το ${GATEWAY} με τη διεύθυνση IP της πύλης σας:

# route add default gw ${GATEWAY}

Τώρα ανοίξτε το /etc/resolv.conf με τον αγαπημένο σας editor (στο παράδειγμά μας, χρησιμοποιούμε το nano):

# nano -w /etc/resolv.conf

Τώρα συμπληρώστε το nameserver σας χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο ως πρότυπο. Σιγουρευτείτε ότι αντικαθιστάτε το ${NAMESERVER1} και το ${NAMESERVER2} με τις κατάλληλες διευθύνσεις nameserver:

nameserver ${NAMESERVER1}
nameserver ${NAMESERVER2}

Αυτό ήταν! Τώρα ελέγξτε το δίκτυό σας δοκιμάζοντας να κάνετε ping κάποιον Internet Server (όπως το Google). Αν αυτό δουλέψει, τότε συγχαρητήρια! Είστε τώρα έτοιμοι να εγκαταστήσετε το Gentoo. Συνεχίστε με την Προετοιμασία των Δίσκων.